آنقدر دوستت دارم که

حتی خودت هم باورت نمیشود اندازه اش را ...

لحظه ای مرا ببین،

در چشمانم خیره شو،

چه باید برایت میکردمو نکردم ؟

که این چنین جواب مهربانی هایم را دادی ؟

من که روحم را،دلم را و تمام وجودم را از آن تو میدانستم

وشباهنگام از کوچه پس کوپه های دلت عبور میکردم تا ردّی از عشق و محبت بیابم

اما همیشه با دستانی خآلــی و دلی شکسته از کنار دلت

از کنار چشم هایت عبور می کردم

و تو چه گستاخانه به من میخندیدی و من چه مشتاقانه گوش فرا میدادم

تا خنده هایت را حس کنم و صد ها بار در خود میشکستم تا تو احساس پیروزی کنی !

پ.ن. حالا خودت قضاوت کن .... این بود جواب مهر و محبت من ؟؟؟

نوشته شده در چهارشنبه 91/7/26ساعت 4:5 عصر توسط پـَریـا نظرات ( ) |